Coraz częściej zaczynają się pojawiać informacje prasowe na temat ulgi IP Box.
Jeśli jeszcze nie słyszałeś o tej uldze, to w dużym skrócie, to została ona wprowadzona na mocy ustawy zmieniającej m.in. ustawy dotyczące podatku dochodowego (PIT, CIT) oraz Ordynacji podatkowej, i obowiązuje od 1 stycznia 2019 roku.
Wraz z huczną premierą Netfilxowego serialu The Witcher, gruchnęła wieść o zakończeniu jednego z większych sporów dotyczących praw autorskich w Polsce. Otóż omawiany w poprzednim wpisie konflikt Andrzeja Sapkowskiego twórcy sagi Wiedźmina z CD PROJEKT finalnie poprzestał na podpisaniu przez strony porozumienia.
Wówczas miałem wrażenie, że jestem odosobniony w ocenie szans Andrzeja Sapkowskiego.
Większość komentatorów przyznawała rację CDP, bagatelizując szanse autora w sporze ze spółką.
Już wtedy jednak uważałem, że przepis art. 44 PrAut został stworzony właśnie do tego typu sytuacji, do przypadków gdy inicjalnie autor nie jest w stanie oszacować szans projektu przy okazji którego dochodzi do zawarcia umowy licencyjnej.
Co CDP zrobiło z Wiedźminem nie trzeba nikomu przypominać i konia z rzędem temu kto byłby w stanie przewidzieć sukces brandu jakim stał się Wiedźmin w świecie gier.
Upłynęło trochę czasu, strony przeanalizowały czy opłaca im się wdanie w spór i doszły do słusznego według mnie stanowiska, że trzeba usiąść ponownie do stołu.
Trzy dni temu, w poniedziałek, na początek tygodnia gruchnęła wiadomość, która jak komentują niektórzy, będzie tematem roku w dziedzinie praw autorskich. Chyba coś w tym jest ponieważ temat jest bardzo szeroko komentowany, również wśród prawników.
Otóż okazało się, że Andrzej Sapkowski, twórca Wiedźmina wezwał CD Projekt SA do zapłaty 60 milionów złotych tytułem uzupełniającego czy też dodatkowego wynagrodzenia za przekazanie praw do adaptacji Wiedźmina na ekrany konsol i komputerów.
Wezwanie datowane jest na 27 września, niemniej jednak na światło dzienne wypłynęło ono w poniedziałek 2 października.
Zachęcam Ciebie do zapoznania się z wezwaniem do zapłaty oraz raportem spółki na ten temat.
W poniedziałek kontaktowała się ze mną w tej sprawie Wirtualna Polska, tekst z moim komentarzem na ten temat możesz przeczytać w tym miejscu
Ok, to tyle chronologii i faktów, a jak sprawa wygląda od strony merytorycznej?
Teoretycznie sprawa wygląda następująco: w razie rażącej dysproporcji między wynagrodzeniem twórcy a korzyściami nabywcy autorskich praw majątkowych lub licencjobiorcy, twórca może żądać stosownego podwyższenia wynagrodzenia przez sąd. Tak mówi przepis (art. 44 PrAut).
Witaj!
tak jak pisałem Ci ostatnio, obiecałem niebawem wywiad z Jakubem Różalskim, znanym jako mr_werewolf. Tak więc proszę bardzo, miłej lektury 🙂
A Lonely Wolf | Jakub Różalski
Witaj Jakub, cieszę się, że udało nam się zorganizować ten wywiad. Nie ukrywam, że od dłuższego czasu obserwuję Twoją twórczość i muszę powiedzieć, że robisz świetną robotę, czy miałeś to coś od samego początku czy też Twoja twórczość ewoluowała do kierunku którym podążasz obecnie?
Dość duża część mojej praktyki zawodowej opiera się na obsłudze przedsiębiorców z branży IT. Tym samym, jako osoba zajmująca się obsługą wykonawców w branży IT dość często spotykam się z kwestią odpowiedzialności za wady programów komputerowych, rzekome albo rzeczywiste.
Sytuacje są różne, ale w dużym uproszczeniu można je sprowadzić do dwóch schematów: albo jest to faktyczny problem zgłoszony przez zamawiającego, albo jest to tzw. miękka metoda negocjacji warunków zamówienia (czyli pokazujemy problem ale z drugiej strony negocjujemy np. nowe warunki zamówienia).
Tak czy owak, temat niezwykle ciekawy, i mam nadzieję, że wiedza przekazana na moim blogu pomoże Ci kiedyś w kryzysowej sytuacji.
W dzisiejszym wpisie, przedstawię Ci jak wygląda kwestia odpowiedzialności wykonawcy na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
The Ancients | Jakub Różalski
Punktem wyjścia jest analiza przepisu art. 55 PrAut, którego ustęp 1 brzmi następująco:
